Ana içeriğe atla

Lorîna Robozik



Lê tu kes nizane kû, wê şevê çi bû , ji kuderê çi ferman hat kû dema gundîyên feqîr û bêsuc vegerîyan malên xwe, balafirên Devletê bombe li ser wan barand.
Gelekê wan zarok , 34 kes  di vê bomberana kambax de, perçe perçe hatin kuştin .
Gundî bi lez û bez çun qereqolê, bi girîn û qajîn gotin ‘ Ew zarokên me ne , ji bo Xwedê wisa mekin’. Lê mixabin pêşîya wan hat birîn û gule li wan jî hat barandin. Bangî Xweda kirin da kû mîcîzeyekê bibe. Lê ne bû  ...
Bombebarandin xelas bû û gundîyê Robozikî, perçeyên zarokên xwe, mirîyên xwe berhevkirin ji ser lat û zinaran .
Ji Robozikê lorîyên kû dil î cegerê mirovan perçe dikir, ber bi esman ve kişîya .
Ew lorîyên kû erd û esman pê re lerizî, rê li ber pîrozbahîyên sala nû ya ku li gelek deverên Turkîyê dihat pêk hatin, nebirî .
Li alîyekê Welat şîn û girîn, li alîyê din pîrozbahîyên sala nû ...
Rêvebirên dewletê gotîn ‘ Bi Xeletî Buye’ . Gotin, ‘ Di bila ew jî karên Qaçax mekirana’. Gotin, ‘ Pereyên wê çi be em bidin, hûn jî ji bîr bikin’ . Hin kes jî gotin, ‘ Tiştek bi ker û hêstira nebuye ‘
Û berpirsên vê qirkirinê, hesab nedan. Di der heqê wan de, doz venebû û derneketin pêşberê dadgehê. Dosya, berî kû vebibe, hat girtin .
Hin kesên kû digotin ‘ Emê vê buyerên bişopînin’ jî, ji bîr kirin û dosye neçû Dadgeha Mafên Mirovan Yên Ewropa .
Dosye hat girtin, lê êş û birîna Robozik hîn jî tezeye. Ji birînê, hîn jî xwîn diherike . Dayika Felekê, kû li ber bedena kurê xwe yê 13 salî kû perçe perçe bibu, wê çawa ji bîr bike ? 
Robozik, birîna ujdan û edalet a me ye .
Robozik,  navê bidilûcanîya mirovahîya me ye .
Robozik, bedenê mê yên kû li Meydana Dîyarbekir hat daleqandin e .
Robozik, Gelîyê Zîlan e kû xwîn diherikî .
Robozik,  Seyîd Rizaye kû li Meydana Elezîzê dimeşîya ber bi kursîya daleqandinê. Dêrsim e sala 1938. Munzur e kû xwîn diherikî
Robozik , 33 Gule ye .
Robozik, qajîn a ’Êdî Bese ‘ye   li hember dîroka Kurdan kû bi xwînê hatîye nivîsandin.
Robozik, Lorîn û girîya dayikê ye kû hew kesên ujdanên wan heye dibihîze .  
Heyfa we bu lawo... Heyfa we bu lawo... Heyfa we bu lawo...
27.12.2019
 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

"Murat öldü Cafer"

“Murat çok hasta” diye haber vermişti Fatma. İki gün geçmeden, olsun, yine de gideyim hastaneye, belki bir mucize olur diye düşünürken, “Murat öldü Cafer” haberi geldi bu kez... Önce “Murat çok hasta, hastanede” haberini aldım. Nesi var ki? Kanser... “Ne kanseri?” bile diyemedim. Alacağım cevaptan korktum. En kötüsü olmasından.  En kötüsüymüş... Hangi hastanede? Geleyim, göreyim, moral olur, iyi gelir belki, ne bileyim. “Gelsen de göremezsin ki. Yoğun bakımda. Entübe edildi. Belki bir mucize olur diye bekliyoruz işte.” Bir mucize olur belki. Bir mucize olsa. Bir mucize olsun... Daha çok genç yahu! Ölecek değil ya!  Öldü... “Murat çok hasta” diye haber vermişti Fatma. İki gün geçmeden, olsun, yine de gideyim hastaneye, belki bir mucize olur diye düşünürken, “Murat öldü Cafer” haberi geldi bu kez... İnsan evladı tuhaf bir varlık. Telefon ekranındaki “Murat öldü Cafer” mesajına bir süre bakakaldım öylece. Nasıl olduysa, bir üzüntü emojisi ile yanıt vermeyi akıl edebildim. Bir şey...

İlla da İzmir...

 Hep siyasi gündemin iç karartıcı sorunlarına dair yazacak, konuşacak değiliz ya... Dedim ve İzmir’deki imza buluşmasını paylaşayım sizinle istedim. Buyurun: Geçtiğimiz 16 Aralık cumartesi günü İzmir’de imza günüm vardı, Yakın Kitabevinde. Ne zamandır İzmir’e gitmek için “bahane” lazımdı; bundan âlâ bahane mi olur :) Fakat bir şanssızlıktır tuttu yakamdan ve bir türlü bırakmadı. Bakın nasıl... İzmir’de aile çevremden insanların yanı sıra birçok da arkadaşım var. Bir arkadaşım da yeni eve taşındı ve bizim “Kaptan” Mithat ayda birkaç kez gidiyor İzmir’e ve dönüşte Erhan’ın yeni evinin manzarasını öve öve bitiremiyor. Kaptan zevk sahibi adamdır, beğeni ölçüleri vardır, estetik duygusu gelişkindir; Siirtlidir ama bizim gibi (“bizim” derken kendimi kastediyorum, yanlış anlaşılmasın) köylü de değildir yani. O övüyorsa demek ki harbiden güzel manzarası var evin. Velhasıl bu da bizim arkadaş grubu için imza etkinliğinin yanında bir başka “bahane” idi. (Belki de asıl “bahane.”) Yakın Kitabe...

'Kontrol'lü mü? 'Tiyatro' mu? 'Darbe' mi?

Belki biraz uzun bir yazı olacak, ama mevzu önemli ve doğru anlaşılması gerek... 15 Temmuz darbe girişiminin yıldönümünde bu alçakça girişimi kınayan birkaç tivit attım ve çok "ilginç" ve düşündürücü tepkiler aldım. Darbe girişiminin ilk saatlerinde ve izleyen günlerde de darbeye karşı demokrasiyi savunmanın "ilkesel" bir anlamı, değeri olduğuna dair görüşlerimi yazmış, paylaşmıştım. Darbeye karşı demokrasiyi savunmak, ideolojik, siyasi görüşlerimiz, tercihlerimiz ne olursa olsun, hepimiz için bir "ortak payda" anlamı taşır; en azından, naçizane, yıllardır nefesim, kalemim yettiğince böyle olması gerektiğini savunuyorum. "İyi darbe-kötü darbe"? Bunu önemsemem boşuna değil. Zira biliyorum ve biliyoruz ki, toplumda öteden beri "iyi darbe, kötü darbe" şeklinde bir kötü yaklaşım tarzı var. "Düşman" bellediğine "karşı" ise o "iyi" darbedir ve kendisine karşı ise, "kötü." Bu, sadece kötü değ...