Hayat işte, dedirten...

-

Güne, yeni bir haftaya, yeni bir haftanın ilk gününe iyi başlamak lazım, kendini iyi hissederek yani. Yalnız da olsan “günaydın” duygusuyla uyanmış olmalısın mesela; Günaydın. Rojbaş. Sodire xer. Good morning. Guten Morgen. Bonjour. Buenos dias. Kalimera. Pariluys. 

“İyi, güzel bir hafta olsun, hiç değilse kötü bir şey olmasın” derdim her haftanın ilk günü, 6 Şubat gününe değin. Deprem alt üst etti bizi. Ama işte hayat devam ediyor, “eskisi gibi” olmasa da... 

Kendini iyi hissetmek, günaydın duygusu ve kahvaltı ile ilgili biraz da. Bence. “Şükür” duygusu da denilebilir. Sofranda bir parça ekmek var. Yanında da çay. Saygı duymak gereken bir emeğin ürünü bu “şükür” duygusu ve o emeğin sahibi sensin...

Bir de, üç günlük dünyanın ikinci günündeyiz neticede, galiba bunu aklımızda tutmamız gerek hep. Kıymetini bilmediğin zamanlar yeniden yaşanmayacak, hayatın tekrarı yok. 

Malum, benim işim yazı-çizi işleri. Kafayı çalıştırmak gereken işler yani. Kafayı çalıştırmak da, akıl ve ruh sağlığını korumakla ilgili bir şey. Bu, ülkemiz şartlarında her geçen gün ne denli zorlaşsa da. Hiç değilse elinden geleni yapmak, elinde olanı yapmak gerek... Tabii mesele sadece “işim gereği” meselesi değil elbette. Akıl ve ruh sağlığını korumak, hayat şartları ne denli zorlarsa zorlasın, en anlamlı ve önemli çabamız olmalı yaşamaya dair. Yoksa altında kalırız ve çare ne şikayet etmek ne de yakınmaktır...

Unutmayacaksın, dünyanın merkezi durduğun yer değil. Dünya senin etrafında dönmüyor. Ne hayat ne de insanlar “sana göre” şekil almak zorunda. Öyle bir dünya yok, bazen unutsan da, gerçek bu. Bu son derece basit, sade ve bir o kadar da keskin gerçeği unuttuğunda kendini yaralayan bir bencillik oluyor durduğun yer. Kendini önemsemekle bencillik arasındaki mesafe ortadan kalkıyor. 

Deyin ki bazen kendine de nasihat etmelisin. Yalnızlığına eşlik eden hayatın deneyimlerinden süzülmüş derslerdir “nasihat” dediğin, “hayat işte” dedirten...

Haftaya bugün nicedir gündemimizi kilitleyen seçim olmuş bitmiş olacak ama tartışmaları ve sonuçları gündemimiz olmaya devam edecek... 

Siz siz olun; her şeye rağmen ayakta duracak, değerlerinizi, duyarlılıklarınızı koruyacak, umutlarınız için mücadele edecek gücünüz, cesaretiniz olsun.

22 Mayıs 2023











Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İlla da İzmir...

-
Resim
 Hep siyasi gündemin iç karartıcı sorunlarına dair yazacak, konuşacak değiliz ya... Dedim ve İzmir’deki imza buluşmasını paylaşayım sizinle istedim. Buyurun: Geçtiğimiz 16 Aralık cumartesi günü İzmir’de imza günüm vardı, Yakın Kitabevinde. Ne zamandır İzmir’e gitmek için “bahane” lazımdı; bundan âlâ bahane mi olur :) Fakat bir şanssızlıktır tuttu yakamdan ve bir türlü bırakmadı. Bakın nasıl... İzmir’de aile çevremden insanların yanı sıra birçok da arkadaşım var. Bir arkadaşım da yeni eve taşındı ve bizim “Kaptan” Mithat ayda birkaç kez gidiyor İzmir’e ve dönüşte Erhan’ın yeni evinin manzarasını öve öve bitiremiyor. Kaptan zevk sahibi adamdır, beğeni ölçüleri vardır, estetik duygusu gelişkindir; Siirtlidir ama bizim gibi (“bizim” derken kendimi kastediyorum, yanlış anlaşılmasın) köylü de değildir yani. O övüyorsa demek ki harbiden güzel manzarası var evin. Velhasıl bu da bizim arkadaş grubu için imza etkinliğinin yanında bir başka “bahane” idi. (Belki de asıl “bahane.”) Yakın Kitabevi
Devamı

#ŞehirNöbeti notları :)

-
Resim
Uzun zamandır bayramlar “tatil” olarak anlaşılıyor ve öyle değerlendiriliyor toplumda. Her bayram öncesi “Bayram tatili uzatılacak mı?” haberleri gündem oluyor ve neticede genellikle hükümet de beklentilere uygun biçimde 3-4 gün olan bayram tatillerini haftasonu günleriyle birleştirip uzatma kararı veriyor. Bu, kamuoyunda gayet memnuniyetle karşılanıyor tabii ve herkes başlıyor tatil planları yapmaya. Hele ki mevsimlerden yaz ise... Bu Kurban Bayramı da öyle oldu, olağan bayram tatili uzatıldı ve “millet” düştü yollara... Pahalılık, ulaşımdaki, yollardaki yoğunluk filan bir yana yolların hali bir yana... Bu tablo, “Yahu hani enflasyon, pahalılık vardı bu ülkede, millet yoksuldu ve daha da yoksullaşmıştı?” tepkileriyle karşılanıyor. Bunun üzerine ben de düşündüm biraz doğrusu. Tatil yörelerine “akın” olması, belli bir gelir seviyesinin üstündeki yurttaşların ilgisine mazhar olmasından kaynaklanıyor. Yoksulluk, işsizlik, hayat pahalılığı var tabii ama işte herkes de yoksul, işsiz, aç değ
Devamı

Dersim'de hakim kanaat: Gülistan Doku...

-
Resim
 Dersim şehir merkezini (Mamekî) bilen bilir, bilmeyene de ben söylemiş olayım kısaca; inatçı meşe ormanlarıyla bezeli dağlar arasında, ortasından Munzur Irmağı’nın geçtiği, kendi halinde, her mevsim güzel bir şehirdir. Elazığ’a gelmişken memlekete uğrayıp nefes almamak olmazdı. Ve ben aslında bu yazımda size Dersim’in kış hallerini yazmak istiyordum. Ama 21 yaşında genç bir öğrenci, Gülistan Doku, 5 Ocak gününden beri “kayıp” … “Kendi halinde” dememe bakmayın, dağlarından, “farklı” etnik ve inançsal değerlerinden, her daim “muhalif” duruşundan sebep, oldum olası “olağan şüpheli” bir şehirdir Dersim ve Dersimliler. Bu yüzden “gözaltındadır” hep… Laf olsun diye demiyorum bunu. Şehri çevreleyen yüksek dağlara, tepelere gözünüz kaydığında görürsünüz; şehrin bütün yüksek tepelerinde karakollar vardır. Şehre girişte çıkışta “kontrol” noktaları vardır, ilçe yolları üzerinde de. Şehir içinde de aklınıza gelen gelmeyen her yer mobese kameraları ile donatılmıştır. “Olağan şüpheli” bir kentte ya
Devamı